Naast de traditionele vieringen zie je dat kerkelijke gemeentes steeds meer op zoek zijn naar vernieuwende vormen. Hoe zichtbaar zijn we als kerken naar buiten? Misschien zijn we juist wel door het grote gebouw wat in een bubbel terecht gekomen. We lezen over Jezus en de leerlingen die rondtrekken en in gesprek gaan (komen) en daardoor ontdekken wat er in de wereld speelt en waar mensen behoefte aan hebben en naar verlangen. Wij praten vanuit het kerkgebouw over buiten. Maar vergeten dat 'buiten' ons als kerkelijke gemeente juist óók zoveel te bieden heeft. En dan komt het weer op ontmoetingen aan waarin we met elkaar kunnen groeien in 'waar we voor staan' en in 'geloven'. Maar dat vraagt om een creatieve geest. Als reliprof denk ik graag mee.